EPİDURALLİ NORMAL DOĞUM HİKAYEM

ENİŞTEMİN ZEYNEP DURU İÇİN YAZDIĞI ŞİİR:))

Aslında üstünden çokça zaman geçmiş gibi.Ne bileyim sanki geçmişte kalmış gibi oldu şimdi düşününce.Aslında o kadar tazeydi ki hiç unutmayacağımı sanıyordum ama gerçekten insan unutuyormuş demek ki o zamanları.Benim hayatımın anlamı meleğim 27.07.2010 tarihinde dünyaya geldi.İyi ki geldi prensesim onun gelişiyle ne çok şey anlamlandı şu dünya üzerinde.
Neyse doğum hikayemize dönersek kızım artık 39.haftayı bitirmek üzereydi doktorum normal doğumda kararlıydı ben aslında pek gönüllü olmasam da doktoruma bırakmıştım her şeyi ama artık tek bir gün bile bekleyecek gücüm kalmamıştı.Çok ağırlaşmıştım, o kadar sıcaktı ki normal insanlar bile sıcağa dayanamıyorlardı ve her gören bana acıyan gözlerle bakıyordu.Doktorumuza gidip sürekli beni sezaryana alması için yalvarıyordum .O ise bizi geri postalıyordu.En sonunda gittiğimiz kontrolde beni muayene etti ve 2cm açıklık var dedi.Bu benim için hem çok güzel bir haberdi hem de bir o kadar ürkütücü.Ertesi gün sabah hastaneye yatıracağını eğer açılma yavaşsa suni sancı vereceğini söyledi.Biz hastaneden ayrılırken canım annecimin ve eşimin suratını hiç unutamıyorum.Acayip korkmuş görünüyorlardı.Halbuki hepimiz heyecanla minik kuşumuzun bir an önce gelmesi için sabırsızlanırken doğumun ertesi gün olacağı yine de ürkütmüştü onları.Eve dönerken ben alışveriş merkezine uğrayıp kumpir yemek istediğimi söylediğimde ikisi de şaşkın şaşkın bana bakıyorlardı.Bense önümüzdeki ayları minnoşumla uğraşmakla geçireceğim için hiçbir şey yapamayacağımın farkında oturup kumpirimi yedim biraz turladım.Gerçekten de oraya bir dahaki gidişim epey uzun sürmüştü:)))
O akşamı nasıl geçirdim bilmiyorum sevdiklerimizi arayıp haber verdik hepsi çok sevindi.Gece bol bol dua ettim bir türlü uyuyamadım.eşim gelip gidip uyumam gerektiğini söylüyordu ama onun endişeli hali beni tedirgin ediyordu.Canım benim çok korktuğunu itiraf etti doğumdan sonra:)))Bütün gece zaten sıcaktan ve kımıldayamamaktan üstüne birde korkudan gözümü bile kırpamadım.Ama uyuyup güç toplamam lazımdı.Çünkü bu güce ihtiyacım olacaktı ama olmuyordu.
Sabah olduğunda perişan olmuştum  kalkıp duş aldım kahvaltı falan yapmaya çalıştım ama olmuyordu.Annem babam eşim endişeli görünüyorlardı çaktırmamaya çalışsalar da bunu çok iyi hissediyordum.Yola çıktık hastaneye vardık işlemler yapıldı.Doktorum beni muayene etti ama açılma yoktu.Suni sancı verip doğumu başlatacaktı.Ben o anda çok korktum ve epidural istiyorum diye tutturdum. dr pek önermiyordu ama eşimin ve benim ısrarımıza dayanamadı:))Peki dedi ama tabi bu 6 cm falan olunca uygulanacak bişeydi ama  o anda bu fikir bile beni rahatlatmaya yetti.
Odamız yerleştik ve serum takıldı tabi ilk anlarda her şey normaldi ben resim falan çekiyordum  ancak sancılar sıklaştıkça olayı daha iyi anlamaya başladım.Ama hiç bağır çağır olmalım nefes alıp verdim.Canım eşim ve annecim hep yanımdaydılar daha sonra 2.annem canım teyzem eniştem ve sevdoş ellerinde sepetler süsler falan geldiler.Ben süslere dalıp biraz daha sakinleştim.

canım eniştem teyzem ellerinde bu güzelliklerle geldiler

kendi odamıza sonradan geçeceğimiz için kapı süsü biraz emanet asılmış

kuzenim canım sevdoşum doğumhane kapısında:))

Sonrası sancılar iyice sıklaşmaya başladı tabi bu arada drum sürekli gelip muayene ediyordu.Suyum hala gelememişti ona müdahale etti ve suyum geldi daha sonra artık dayanamadığımı söyledim ne zaman epidurali uygulayacaklarını sordum dr um sürekli erteliyordu 10 dk 20dk falan diye.En sonunda ısrarıma dayanamadılar ve anestezi uzmanı epiduralı uyguladı ve o anda ohhh be dedim bütün sancım kesilmişti aslında vardı ama ben hissetmiyordum.Bir süre daha bu şekilde yattım uyudum falan drum gelip gidiyordu vveeeeee en sonunda bir basınç hissetmeye başladım hemde yoğunlaşıyordu giderek hemen drum muayene etti ve geliyor dedi ben heyecandan ne yapıcam deyip duruyordum.Hemşireler falan hummalı bir koşturma içine girdiler.Bu arada bende o basıncı çok iyi hissediyordum epiduralin etkisi bitmişti.Dr um tam anlamı ile ıkınmam için hissetmem gerektiğini söyledi ve birazcık dayan dişini sık çok az kaldı dedi.Sanırım onun bu sabrı ve profesyonelliği beni oldukça etkiledi.Bana ne yapmam gerektiğini anlattı.Ve ben 3 yada 4 ıkınma sonucu kızımı gördüm.Aman Allahım nasıl bişeydi hemen yanıma verdi dr ben inanamıyorum diye ağlıyordum Çok mucizevi bir an herhalde ömrüm boyunca hiç böyle bir duygu yaşamadım kızım doğduğu an bütün acı bıçak gibi kesildi.Onun o kanlı hali bile nasıl başkaydı.Şimdi bile tüylerim diken oluyor.Çok çok başka anne olmak Allahım herkese nasip etsin bu mucizeyi.Tabi bunlar benim penceremden eşimin penceresinden bakınca o dokuz doğurduğunu söyledi.Sabah 09.00 başlayan doğumum akşam 18.15'te sona ermişti.Zor ama bir o kadar da güzeldi.Yani epidural dozunda ayarlanınca ve tamamen hissiz olmayınca sonuç çok daha iyi oldu.Yani doğumda en önemli şey ıkınmak sanırım yani çocuğu itebilmek.Epiduralin buna engel olduğunu söylüyor birçok kişi ama benim için böyle olmadı ben sancının bir kısmını çektim bir kısmını çekmedim ama son doğum kısmını tamamen yaşadım.Ama asla dayanılmayacak gibi değil evet kolay değil ama bu kadar kadın doğum yaptığına göre aslında çok doğal bir süreç.Tabiki bu arada sevgili doktorum çok profesyonel davrandı ve kesinlikle onun sayesinde normal doğum yaptım.Yoksa yapamazdım.Benden sonra ona giden bir kaç arkadaşım da normal doğum yaptı ve çok menun kaldı.Dokturum Samsun medical parkta İlyas Ayandı kendisine minnettarım.Eğer samsundan merak eden olursa yardımcı olurum.
İşte benim hikayemde böyle.Belki epidural normal doğumu merak edenler için yol gösterici olur diye ve de ilerde unutmayayım diye yazdım.Sonuç olarak kızım şuan kucağımda hatta üstünden birbuçuk yıl geçmiş ve ben bu satırları yazıyorum Çok şükür.Doğum yapacak herkese Allahım yardımcı olsun sağ salim bebeğine kavuştursun.Sevgilerle

bu da babamızın çiçeği

minnoşum bilmiş prensesim benim

 anne baba olduk

 

VEE ANNEANEMİZDEYİZ MUTLU SON