Duru'nun odasının bir duvarını dedesi ile boyamıştık geçen yıl.Hatta yazısı burada.Canım kızım duvarını tam olarak beğenmemiş ki kendi imzasını da atmış.Odasına karışmıyorum açıkçası istediği gibi yazıp çiziyor.Bence çocuklar evin koşulları uygunsa odalarını istedikleri gibi değerlendirmeliler.Yani bu bizi pek memnun etmese de çocuklar için büyük bir tecrübe.Burası benim odam burada istediğimi yapabilirim diyor Duru böylece bir odayı gözden çıkarıp diğer odaları elinden kurtarıyoruz:)))Güzel Pazarlar
Sevgiler,Eda..
Haklisiniz bence
YanıtlaSilDeğil mi:))
SilOzgur bırakılan cocuklar daha rahat buyuyorlarmıs:) Yeni keşfettim sizi bundan sonra takipçinizim benım sayfama da beklerım :) http://bukombinsenin.blogspot.com.tr/
YanıtlaSilçocuklar o kadar kısıtlı mekanlarda yaşıyorlar ki bu kadarcık hakları da olmalı aslında değil mi:)çok teşekkür ederim hoşgeldiniz sevgiler
SilÇok mantıklı bir yaklaşım. Çocuk kendi evinde özellikle kendi odasında da kendisi gibi olamazsa başka nerede rahat edebilir ki? Hem kendine güvenini hem de girişimcilik yönünü geliştirmek için iyi bir yöntem. Bırakalım bu yaşlarda karalasın, zaten büyüyünce kendiliğinde bırakacak.
YanıtlaSilaynen öyle sürekli kısıtlama halindeler zaten.dışarı çıkınca çamuru elleme toprağa dokunma üstün kirlenir,odan toplu olsun vs vs..çocukları kısıtlamak zorunda hissediyoruz kendimizi nedense eğer yapmazsak kuralsız pasaklı anne oluyoruz.Ben özellikle yapmasına karışmadım.İnanın rujlarımla bile resim çizmiş duvarına:)))Aradan zaman geçince sildim geçti..
Sil