BİR UYKU MESELESİ DE BİZDEN

Şimdi bizim Durişko doğduğundan beri bir uyku meselemiz var ki herkese nasip olmaz.Benim güzel kızım bebekliğinden beri çok derin uyumayan,en ufak sese uyanan ya da uyusa bile sık sık uyanan tekrar uyuyan bir bebek oldu.Hani böyle derler ya işte koyuyorum çocuğu beşiğine sabaha kadar mışıl mışıl uyuyor falan biz hiç yaşayamadık onu.Ben bunu genellikle emzirilen bebeklerde daha sık duyuyorum,annesini emen bebekler daha sık uyanıp daha çok annesi ile uyumak istiyor.Ama genelde mama yiyen bebekler deliksiz uyuyor ya da gece bir kez uyanıp mamasını yiyip uyuyor.Bu durum bizde hiç vakıf olamadı.Duru 18 ay boyunca geceleri sıkça uyandı emdi,emmediği zamanlarda sebepsiz ağladı,gerçi bebekken çok gazlı bir bebekti ondan da olabilir bu durum.Neyse işte 8 ayına kadar yanımızda park beşikte yattı.Ben geceleri bu sık uyanış sebebi ile kalk yat kalk yat haldeydim.Ve sabah 06.00da kalkıp hazırlanıp okula gitmek durumundaydım.E halimi anneler çok iyi bilirler,yani ne demek istediğimi.Bildiğin zombi modunda yaşadım aylarca.Artık dayanamaz hale gelince yanıma aldım Duruyu.Babada kendine başka bir yer bulmak zorunda kaldı ev içinde.Yanıma aldıktan sonra çok rahatladım.Yatarak emzirdim sırtım belim tutulmadı ve en azından her uyanışında beni görüp rahatlayıp hemen uyudu.Bu durumda biz kızımla bağımlı olmaya başladık birbirimize.Ayrılamaz olduk.Yine bu durumu yaşayan anneler iyi bilirler nasıl ayrılamaz olunduğunu.
Neyse efendim 18.ayda emzirme devri sona erince bu yazımda uykular bir parça daha düzeldi.Sonrasında yalancı emzikte bu yazımda hayatımızdan çıkınca işler biraz daha yoluna girdi.Yeni taşındığımız evde ben karar vermiştim odası hazır duruyordu ayıracaktım.Ama olmadı.Bunu ben başaramadım.Geçenler bir yazı yazmıştım hatta odasına cibinlik yaptıracaktım ya.İşte her şey çok farklı bir yöne doğru yol aldı.Onu odasına bırakamadım.Öncelikle bu fikre ben alışamadım.Bir de gece yine sıkça uyanacağını biliyordum.Annelik işte herkes bilir bebesini bir şekilde.Her çocuğun kendi kuralı var birinin ki birine uymuyor.Baktık babamız orda burda perişan.Düşündük ve Durunun karyolasını yanımıza aldık.Yaklaşık 2 haftadır bizim yanımızda ama kendi yatağında yatıyor.Uyanınca beni görüyor geri uyuyor.Biraz daha yatağında yatmaya alışınca odasına geçirme kararı aldık.Şimdilik çok rahat ettik.İçim rahat gönlüm rahat.Bir çok kişiye göre çok yanlış olan bu durum benim için çok güzel bir çözüm oldu.
Avrupa da uzmanlar 5 yaşına kadar beraber yatabilirsiniz diyorlarmış.Tabiki 5 yaşına kadar  değil ama 3 yaşına kadar böyle devam edicez.Sonra odasına inşallah.Bu konu her annede bir sorun aslında gönül beraber mis gibi kokusuyla uyumak istiyor,ama her kafadan sesler çıkıyor.Yani çocuğunu şöyle alıp rahatça yatamıyorsun:))
Bu durum için sevdiğim bir arkadaşım şöyle demişti:her çocuk orkestra şefidir,merak etme o seni yönetir.Ne diyeyim çok doğru demiş...
İşte bizim yeni halimiz böyle..

 Duru'nun kendi odası mı?Oda işte bu duruma geldi:))